De vestingstad Koblenz
Een stad die weet hoe ze zichzelf moet verdedigen.
De Grote Vesting Koblenz, officieel "Vesting Koblenz en Ehrenbreitstein" genoemd, is een systeem van Pruisische vestingwerken dat tussen 1815 en 1834 werd gebouwd om de toen strategisch belangrijke samenvloeiing van de rivieren Rijn en Moezel te beveiligen.
Het vestingstelsel bestaat uit de stadsversterkingen van Koblenz en Ehrenbreitstein en de voorliggende vestingwerken in de vorm van forten, vestingwerken, redoutes en forten, waarvan sommige bewaard zijn gebleven of in de loop der tijd door afbraak en latere sloop bijna volledig zijn verdwenen (bijv. de vesting Kaiser Alexander). Visuele verbindingen tussen de individuele gebouwen, die zich op de heuvelruggen en in de lager gelegen vlakten rond de stad bevonden, vergemakkelijkten de wederzijdse verdediging.
Het vestingstelsel maakt deel uit van het UNESCO Werelderfgoed Boven-Midden-Rijndal en is opgenomen in het UNESCO Werelderfgoedprogramma. Het staat ook op de lijst van monumenten van nationaal belang.
De vestingwerken Franz, Asterstein en Konstantin maken deel uit van het financieringsprogramma "Nationale Stedelijke Ontwikkelingsprojecten 2015" tussen 2015 en 2019, dat gericht is op het verbeteren en herontwikkelen van historische fragmenten van de vesting.
